پرهیز از حرامهاى خدا
امام على علیهالسلام: گفتم: اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «اى ابوالحسن! برترینِ کارها در این ماه، پرهیز از حرامهاى خداست.»(1)
- قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: چهار چیز، روزه و کارهاى نیک را خراب مىکند: غیبت، دروغ، سخنچینى، و نگاه به بیگانه (نامحرم).
- قال رسول الله صلىاللهعلیهوآله: هر کس ماه رمضان را از روى ایمان و به خاطر پاداش الهى روزه بدارد و گوش و چشم و زبانش را از مردم باز دارد، خداوند روزه‌اش را مىپذیرد و گناهان گذشته و آیندهاش را مىآمرزد و به او پاداش صابران را مىدهد.
- قال الإمام علیّ علیهالسلام: روزهدارى، پرهیز از حرامهاست، همانگونه که انسان از غذا و نوشیدنى خوددارى مىکند.
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود: روزهدار، اگر زبان و گوش و چشم و اعضایش را نگه ندارد، با روزه‌اش مىخواهد چه کند؟
امام باقر علیهالسلام فرمود: پیامبر خدا به جابر بن عبدالله فرمود: «اى جابر! این، ماه رمضان است. هر کس روزش را روزه بدارد و بخشى از شبش را به عبادت برخیزد و شکم و شهوتش را پاک نگه دارد و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون مىشود، آنگونه که از این ماه بیرون مىشود.»
جابر گفت: اى پیامبر خدا! این سخن، چه نیکوست!
پیامبر خدا فرمود: «اى جابر! و این شرط ها چه سخت است!»
پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله: هر روزهدارى که در پشت سرِ زنى با دقّت بنگرد، تا حدّى که حجم استخوانبندى زن از پشت لباسش براى او آشکار شود، روزه‌اش را افطار کرده است. (منظور این است که ارزش روزه‌اش از بین رفته است وگرنه از جهت فقهی روزه‌اش صحیح می باشد)
- قالت فاطمة علیهاالسلام: روزهدار، اگر زبان و گوش و چشم و اعضایش را نگه ندارد، با روزه‌اش مىخواهد چه کند؟
- قال الإمام الصادق علیهالسلام: براى کسى که امام را نافرمانى مىکند، روزهدارى نیست؛ و براى بنده فرارى، تا وقتى که برگردد، روزهدارى نیست؛ و براى زن نافرمان [نسبت به شوهرش]، تا وقتى که توبه کند، روزهدارى نیست؛ و براى فرزند نافرمان [نسبت به پدر و مادرش] روزهدارى نیست تا آن که [نسبت به آنان] نیکى کند. (یعنى روزه این افراد، پذیرفته درگاه خدا نیست.)
